جراحی بینی ثانویه یا جراحی بینی ترمیمی نوعی از جراحی بینی است که با هدف اصلاح مشکلات جراحی بینی اولیه انجام می شود . پس از جراحی بینی برخی از متقاضیان از نتیجه جراحی بینی راضی نیستند و به دنبال راهی برای بهبود مشکلات بینی هستند.
از شایع ترین عوارض جراحی بینی می توانیم به مشکلات تنفسی و نارضایتی از فرم بینی اشاره کنید. اکثریت افرادی که دچار نارضایتی از نتیجه جراحی بینی می شوند در انتخاب جراح بینی کوتاهی کرده اند.
اگر جراح بینی ماهری را برای انجام جراحی بینی اولیه انتخاب کنید دیگر نیازی به انجام جراحی بینی ترمیمی نخواهید داشت . اگر هم به علت عدم آگاهی از انتخاب جراح بینی ، فرد نامناسبی را برای جراحی بینی انتخاب کردید و دچار نارضایتی از نتیجه شده اید راهی برای بهبود فرم یا عملکرد بینی وجود دارد. با انجام جراحی بینی ثانویه توسط یک جراح بینی خوب و باتجربه ، تمامی مشکلات بینی به طور کامل رفع خواهد شد.
افرادی که برای جراحی بینی ثانویه اقدام می کنند تجربه یک جراحی بینی ناموفق را داشته اند به همین دلیل نگرانی و استرس بیشتری دارند .
برای کاهش استرس ، بیماران باید از میزان مهارت جراح بینی مطلع باشند و نمونه کارهای جراح ترمیمی بینی مورد نظر خود را مشاهده کنند.
متقاضیان جراحی بینی ترمیمی باید در انتخاب جراح بینی دقت بیشتری داشته باشند تا دیگر دچار هیچ گونه عوارضی نشوند و مشکلات بینی به خوبی اصلاح شود .
بهترین زمان برای انجام رینوپلاستی ثانویه ، یک سال پس از انجام جراحی بینی می باشد .
پس از گذشت یک سال ، بینی به استحکام نسبی رسیده است و می توان به طور مجدد تغییراتی را بر روی آن اعمال کرد .
البته تعیین زمان جراحی بینی ترمیمی پس از معاینه بیمار مشخص می شود زیرا جراح بینی باید میزان ترمیم بینی اولیه و استحکام بینی را بررسی کند.
گاهی اوقات نیز بینی نیاز به اصلاحات جزئی دارد در چنین مواردی در مطب جراح بینی و اغلب پس از گذشت ۶ ماه ، روتوش بینی انجام می شود.
به طور معمول در اصلاحات جزئی نیازی به بیهوشی بیمار نیست و تنها از بی حسی موضعی استفاده می شود .
ممکن است پس از عمل جراحی بینی به دلیل عدم صلاحیت و تجربه جراح یا عدم رعایت مراقبت های بعد از عمل بینی از سوی بیمار، بینی دچار عوارض و مشکلاتی شود که فرد به سمت عمل بینی ترمیمی روی بیاورد. متداول ترین عوارض پس از عمل بینی عبارتند از:
در جراحی ثانویه بینی با توجه به ایرادات ممکن است جراح برای رفع مشکلات بینی، غضروف ناحیه ای از بینی را بردارد یا به بینی غضروف پیوند بزند. غضروف پیوندی مورد نیاز معمولا از تیغه بینی بیمار (سپتوم)، دنده یا گوش بیمار تهیه می شود. عمل ترمیمی بینی به دو روش انجام می شود:
ابتدا بر روی بیمار بیهوشی عمومی انجام می شود. سپس جراح برشی در ناحیه بین سوراخ های بینی (کلوملا) ایجاد می کند. پوست بینی بالا زده می شود و جراح تغییرات لازم را اعمال می کند. در این روش به دلیل دسترسی کامل جراح به ساختمان بینی، جراح دارای دید وسیعی است و می تواند تغییرات زیادی را اعمال کند. سپس نواحی که دارای برش هستند توسط جراح بخیه زده می شوند و در نهایت گچ بر روی بینی قرار داده می شود. اگر جراح با دقت و ظرافت عمل بینی را انجام دهد جای بخیه ها روی پوست بر جای نمی ماند.
در این روش ترمیم بینی هیچ برش خارجی بر روی پوست بینی ایجاد نمی شود. بلکه تغییرات بینی از داخل سوراخ های بینی اعمال می شود. این عمل نسبت به جراحی بینی به روش باز دشواری خاص خود را دارد. همچنین به دلیل دسترسی محدود تر به بینی درعمل های بینی نیازمند تغییرات زیاد روش مناسبی نیست. در این روش نیز پس از انجام جراحی گچ بر روی بینی قرار داده می شود.
جراحی بینی ترمیمی معمولا به روش باز صورت می گیرد. زیرا در این روش امکان تغییرات گسترده روی بینی و همچنین پیوند غضروف به بینی وجود دارد و درصد خطا به دلیل دید وسیع جراح کمتر است.
اولین وجه تمایز بین این دو جراحی سالم و دست نخورده بودن پوست بینی در رینوپلاستی اولیه است.
میزان ترس و اضطراب بیمار از عدم گرفتن نتیجه مطلوب در عمل بینی ثانویه بسیار بیشتر است.
عمل جراحی بینی ثانویه بسیار پیچیده تر است. زیرا جراح باید عمل را با کمترین آسیب به بینی انجام دهد و همچنین عملکرد تنفسی و بویایی بینی را حفظ کند.
مدت زمان جراحی بینی ترمیمی به دلیل نیاز به دقت بیشتر معمولا بیشتر از عمل اولیه است و ممکن است ۳ ساعت به طول بیانجامد.
به دلیل مدت زمان طولانی عمل، پیچیدگی و دست کاری بیشتر بینی در عمل بینی ثانویه، مدت زمان بهبودی و دوره نقاهت بعد از عمل بیشتر است.
هزینه جراحی بینی ترمیمی بینی به طور معمول بیشتر از جراحی بینی اولیه است زیرا بینی مورد جراحی قرار گرفته است و همین امر باعث پیچیدگی جراحی ثانویه بینی می شود .
